Ernst Jansz zong mooi over de dankbaarheid voor zijn ouders

Ernst Jansz was in Nijmegen. Ik kende hem niet anders dan als een van de mooie jongens van Doe Maar. Ik vond het destijds muziek voor pubermeisjes, en dat vonden de pubermeisjes ook. Daar waren Ernst, Henny en de rest niet heel blij mee. Ze trokken na een paar jaar de stekker uit hun succesmachine… En bestonden daarna vrolijk verder. De pubermeisjes hadden dat niet in de gaten en zo kwam alles goed.